Hoi allemaal, 

Het is weer tijd voor een nieuwe blog! 

In de afgelopen maand heb ik veel (nieuwe) dingen gedaan. Zo ben ik een weekend erg geweest, heb ik veel in de tuin gewerkt en heb ik een leuke wandeling gedaan. Ik ga jullie hier zeker over vertellen. Maar eerst ga ik jullie wat vertellen over het boerderijwerk deze maand. 

De afgelopen 5 weken hebben we AI gedaan, dat is kunstmatige inseminatie. Als een koe aan het "bullen" is (zeg boelen) , krijgt ze AI. Sommige koeien gaan naar de stier, als ze bijvoorbeeld 1 tepel hebben die geen melk geeft of als ze een lichamelijk probleempje hebben. De stier is een Charolais, dus een vleeskoe, dat betekent dat de kalfjes die de koe van hem krijgt worden verkocht. Dat doen ze zodat de koe geen melkkalf krijgt met de kans op hetzelfde probleem. Sinds een paar dagen zijn we gestopt met AI en loopt de stier met de kudde, zodat de koeien die nog niet hebben gebullt of niet zwanger zijn geworden nog een kans hebben. 

Even een "vies" verhaaltje, bij AI moet je met je hand in het poepgat van de koe en in de vagina met het pistool. Dit is een dun ijzeren buisje met daarin het zaad, wat je eruit moet spuiten als het einde van het pistool in de juiste plek in de baarmoeder zit. Ik heb de AI niet zelf gedaan, maar ben wel met mijn hand in de koe gegaan. Verbazingwekkend genoeg was dit best wel zacht en, aangezien het buiten best koud was, ook nog wel lekker warm haha. 

Op deze boerderij krijgen de koeien 3 seizoenen de kans om zwanger te worden, wat geloof ik best wel vaak is in vergelijking tot andere boerderijen. Bovendien mogen de kalfjes hier de eerste 3 dagen bij de moeder blijven, daarna worden ze uit elkaar gehaald (wat best zielig is). De eerste 4 dagen dat ze uit elkaar zijn gaat de moeder tijdens de ochtend en middag melkronde nog wel naar het kalf en mag het kalf bij haar drinken. Dat is erg uitzonderlijk, op de meeste boerderijen is het kalf maar een korte tijd bij de moeder en zien ze elkaar daarna niet meer. 

Elke avond wordt door het bedrijf Fonterra, wat volgens mij een beetje hetzelfde is als Campina, de melk opgehaald. Ongeveer twee weken geleden heb ik gekeken hoe ze dit doen en hoeveel melk de koeien hadden gegeven die dag. Dat was 10.344 liter, echt bizar veel. Wat verschillend hier in Nieuw-Zeeland is, dan in Nederland, is dat ze hier op vetten en proteïnen in de melk betaald krijgen, in plaats van het aantal liter. 

Een paar weken geleden heb ik op een deel van de boerderij, die een stukje rijden verderop ligt, geholpen met jonge koeien verplaatsen. Deze koeien stonden in een extreem grote paddock met water, bossen en grasvelden. Het was best moeilijk om de koeien hieruit te halen en we moesten rennen, door modder heen struinen en rijden met de quad. Maar het was eigenlijk echt geweldig om te doen. Het voelde net alsof ik in een film zat. 

Vandaag heb ik voor het eerst zelf op de quad gereden en in m'n eentje de koeien uit de wei gehaald. Dit was echt leuk om te doen en kon ik nu pas doen, omdat ik hiervoor nog niet wist hoe ik de quad moest rijden. Maar vanaf nu ga ik vast vaker de koeien uit de wei halen of naar de wei brengen in m'n eentje. Dat is ongeveer m'n favoriete taakje :) 

Ik ben deze maand ook met Skye, Daniel en de kinderen naar het strand geweest en heb hier lekkere fish&chips gegeten! Het was helaas nog niet echt zwem weer, en aangezien het ongeveer anderhalf uur heen en anderhalf uur terug was en we om 3 uur 's middags weer moesten melken, zijn we maar kort op het strand geweest. Maar het was wel heel mooi en gezellig! 

Ik ben ongeveer 3 weken geleden in m'n eentje een weekend weg geweest. Ik heb overnacht in Paihia, wat in de Bay of Islands ligt, en heb hier hele leuke mensen ontmoet en leuke dingen gedaan. De eerste dag hebben we een wandeling naar een uitzichtpunt gemaakt, waar we helaas niet veel zagen omdat het erg bewolkt was. 

Op zaterdag ben ik naar Cape Reinga gegaan, dit is het meest noordelijke punt van Nieuw - Zeeland. De Maori geloven dat de spirits van overleden Maori hier naartoe gaan. Het was erg mistig, wat best jammer was maar het ook mooi maakte. Op de weg terug zijn we naar de Te Paki Sand Dunes gegaan, dit zijn de hoogste zandduinen van Nieuw - Zeeland, en hier ben ik vanaf gesandboard. Vervolgens hebben we met de bus over 90 mile beach gereden. In het echt is dit strand 55 mile lang, wat 88 km is. Maar het heet 90 mile beach omdat de afstand werd gegokt door mensen die hier te paard overheen reden. Omdat de paarden normaal gesproken ongeveer 30 mile per dag reden en ze er 3 dagen over deden om van het begin naar eind te rijden, dachten de ruiters dat het strand 90 mile zou zijn. Maar omdat rijden in het zand veel zwaarder was voor de paarden, deden ze in werkelijkheid minder. Ook heb ik de silverfern gezien deze dag, dit is het teken van NZ en is een varen met een zilverachtige onderkant. Als iemand de weg is verloren in de nacht en de maan schijnt, kan hij deze varen plukken en op z'n kop houden, waardoor het een beetje ligt geeft. 

Op zondag ben ik met de pond vanuit Paihia naar Russell gegaan en heb ik hier een koffie gedronken aan het strand en zijn we vervolgens naar een uitzichtpunt gelopen. Dit was erg gezellig. In de middag moest ik weer terug naar de boerderij. 

De weken daarna hebben Skye en ik veel tuinen op de boerderij gemaakt. Zo hebben wij nu 3 "bloementuinen" gemaakt en 1 moestuin, met daarin sla, erwten, broccoli, spinazie, courgette en tomaat. We moeten nog 2 bloementuinen maken en dan is boerderij helemaal mooi  

Gisteren zijn Skye en ik naar de top van een berg op de boerderij gelopen, ik wilde dit heel graag doen en Skye had dit nog nooit gedaan, dus dat was leuk. Het was echt heel erg gezellig, maar we zijn wel veel geprikt door pijnlijke planten, omdat het "pad" maar heel smal is met veel overhangende planten. Maar dat maakte het niet minder leuk! 

Nou, dat was het voor nu! Ik moet melken, ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal. Tot de volgende keer.